Dla Carycy ze strażnicy, zatroskani sympatycy: "Gra w klasy"

Grupa ludzi w naszych czasach chcąc zarobić kasę,
Wpadła na ciekawy pomysł, jak przyciągnąć masę.
I choć na myśl samą o tym może zdjąć cię trwoga,
Wszystko to się odbywało pod „przykrywką” Boga.

Zdobyć władzę nad masami – to nie są przelewki,
By utrzymać ją potrzeba „kija i marchewki”,
Podczas gdy „marchewkę” łatwo wdrożyć do użycia,
By utrzymać lęk przed „kijem” - może braknąć życia.

Każdy pomysł za swój oręż musi mieć przynętę,
W tym przypadku wzięto Pismo Święte na zachętę,
Piękne Boże obietnice stały się „marchewką”,
Twórcy zaś pomysłu – „kijem” – chociaż z chorągiewką!

I choć wiała chorągiewka w cztery świata strony,
„Kij” pozostał w jednym miejscu, mocno utwierdzony,
Zaś każdego, kto „wiać” nie chciał tak jak chorągiewka,
„Kij” uderzał mówiąc mu, że nie dlań jest „marchewka”.

Aby wzmocnić lęk przed „kijem” i utrzymać masy,
Wymyślono podział ludzi na dwie różne „klasy”.
I choć w Biblii na ten temat nie ma ni wersetu,
Do dziś właściciele „kija” uczą tego bzdetu.

Zastraszona „druga klasa” niczym w Intercity –
Niech czytelnik mi wybaczy ten złośliwy przytyk –
Wciąż kupuje „pierwszej klasie” wygodne bilety,
Sama nie śmiąc tam się przesiąść ze strachu - niestety.

Oni – „pomazańcy” – decydują o zbawieniu,
Reszta już ze strachu zapomniała o myśleniu,
Wierząc, że jedynie ci, co będą w cieniu „kija”,
Mogą przetrwać, innych zaś nadzieja ta omija.

Drogi wielbicielu „kija”. Myślisz, żeś bezpieczny?
Porzuć szybko pomysł ten zupełnie niedorzeczny!
Już niedługo się okaże „kij” bezwartościowy,
Jeśli spożyć chcesz „marchewkę”, pora użyć głowy!